Praktijk voor Speltherapie en Ontwikkelingsbegeleiding
van kind tot volwassene
Letterlijk betekent Haptonomie, de wetenschap van de affectiviteit. Het gaat over authenticiteit. Correspondeert je gevoel van binnen met wat je naar buiten toe uitdraagt? Ben je congruent? Het is een weegschaal. Er mag wel wat verschil in zitten, maar als dit te veel wordt en niet vanuit keuzevrijheid is, valt de weegschaal om. Dit kan leiden tot allerlei lichamelijke en psychische klachten.
Haptonomie ziet het lichaam als 'drager' van gevoelens. Het heeft bij wijze van spreken een geheugen voor gevoelservaringen. Deze ervaringen zijn in het lichaam terug te vinden. Bijvoorbeeld door blokkades in bewegingspatronen, remmingen in de expressie van gevoelens en ingehouden gebaren. Dit vermindert ook het vermogen tot het aangaan en beleven van contact.
Kinderen staan nog erg in verbinding met hun gevoelsleven, handelen puur, maar naarmate ze ouder worden wordt dit steeds meer beinvloed door de eisen van hun omgeving. Het kan gebeuren dat de verwachtingen van het kind niet goed afgestemd worden op wat de mogelijkheden van het kind zijn en wie het kind werkelijk is. Doordat een kind tot ongeveer zijn 12e levensjaar alles zal doen voor de waardering van de ouders, zal het in zo'n geval zijn eigen impulsen, zijn eigenheid ondergeschikt maken en dus verwijderd raken van wie hij werkelijk is. Het kind zal zich trucjes eigen maken vanuit overleving, niet vanuit authentiek leven.
Dit werkt door op hoe je als volwassene functioneert, op de keuzes die je maakt, de keuze vrijheid die je in jezelf ervaar en de contacten die je aangaat. Het heeft invloed op de mate van zelfkennis, zelfreflectie en zelfbewustzijn en dus op de manier van interactie met anderen. Zo binnen, zo buiten.
In onze maatschappij wordt het gevoelsleven vaak ondergeschikt gesteld aan ons denken. Het is een kunst om trouw te blijven aan jezelf, je eigen richting te volgen en ook mee te blijven bewegen in de maatschappij. Kinderen en volwassenen lopen hiertegen aan. Zeker omdat de maatschappij steeds intenser wordt en nooit meer stilstaat. Als je van jongs af aan geleerd hebt te handelen vanuit overleving, dan is het in de kolkende rivier van onze hedendaagse maatschappij zeer moeilijk de weg naar authenticiteit te vinden.